Laten we beginnen bij het begin. Mijn eerste langspeelplaat met de Hohe Messe heb ik slechts een paar uur in mijn bezit gehad. Ik was een jaar of 15, 16 en had bij V&D in Apeldoorn mijn slag geslagen: een LP met delen uit de Hohe Messe uitgevoerd door Karl Richter. Een opname uit 1963, dus midden jaren zeventig van de vorige eeuw (toen dit speelde) een redelijk recente opname. Natuurlijk wilde ik als Bachfanaat -mijn roepnaam op de middelbare school was ‘Bach’- deze LP bezitten. Alleen al de hoes van de LP was opvallend. De symbolische afbeelding van het Kruis was indrukwekkend en voelde ook als iets verbodens; wij calvinisten hadden niet zoveel op met afbeeldingen van kruizen.

Ik fietste met mijn aankoop -het zal zaterdagmiddag zijn geweest- meteen naar mevrouw B., een vriendin des huizes. Mevrouw B. had mijn liefde voor de klassieke muziek aangewakkerd en ik wilde haar mijn nieuwste aanwinst laten zien en horen. Wij hebben samen naar kant één van de LP geluisterd en zij was er zó van onder de indruk, dat zij -een oudere dame, die de V&D niet frequenteerde- de LP van mij wilde overkopen. Hmm, dan had ik wel mijn geld terug, maar nog geen Hohe Messe… Ik heb mevrouw B. toen gezegd, dat ik akkoord zou gaan, mits ik thuis eerst even een opname van de LP mocht maken op een cassettebandje. Zo gezegd, zo gedaan. Ik had mijn eerste opname van de Hohe Messe, mevrouw B. was gelukkig en ik had mijn geld terug.

Mijn eerste partituur van de Hohe Messe? Tja, dat is weer een ander verhaal, dat komt later.